پرداختن به ورزش می تواند آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان را افزایش دهد. کسب مهارت و موفقیت اعتماد به نفس آنها را افزایش می دهد و به آنها می آموزد که چگونه محرک های آنی را در خود کنترل کنند که این توانایی نه تنها در ورزش که در مناسبات اجتماعی نیز مفید خواهد و به یافتن دوستان تازه کمک می کند.
سن شروع ورزش
کارشـناسان ورزش و روانشـناسی کـودک توصـیه می کننـد که کـودکان تا قـبل از رسـیدن بـه سـن 8 تـا 10 سـالگی نباید در ورزش های رقـابتی سازمان یافته که آن امتیاز محاسبه می شود و به خصوص بزرگسالان در آن نقش دارند شرکت کنند چون احتمال فشار روانی و یأس ناشی از باخت در آنها زیاد است.
- زیر 8 سال: باید در بازی، کشف و یادگیری مهارت هایی که از طریق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پائین پریدن، دویدن و شنا کردن حاصل می شود، کاملاً آزادانه رفتار کنند و این مهارت ها را به شادی بخش ترین روش بیاموزند.
واضح است که آموختن این موارد به آنها کمک می کند تا با اعتماد به نفس بیشتر وارد مرحله بعد شود.
- 8 تا 10 سال: بسته به میزان رشد خود می توانند در مسابقات سازمان یافته شرکت کنند مانند مسابقات داخلی در مدارس. آنها هنوز برای توسعه مهارت های خود به کمک نیاز دارند و باید کنار آمدن با ناامیدی و شکست را بیاموزند. کودکانی که بیشتر اوقات بازنده هستند بیش از دیگران مستعد کنار گذاشتن ورزش هستند. والدین و اولیای مدرسه باید مراقب باشند که با فراهم آوردن زمینه مناسب مثلاً شرکت دادن این کودک در مسابقه ای که در آن بیشترین توانائی را دارد موجبات برنده شدن و دلگرمی او را فراهم نمایند. این سنین، بهترین زمان برای پرداختن به ورزش های مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از میان آنهاست.
- 10 تا 12 سال: کودکان و نوجوانان می توانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارت های تازه بپردازند. بعضی از کودکان در این گروه سنی استعداد و علاقه خاصی به یک ورزش بخصوص نشان می دهند و می توانند با داشتن مربی در این زمینه بسیار پیشرفت نمایند.
نوجوانانی که به هر دلیل علاقه ای به شرکت در ورزش های رقابتی تیمی ندارند، می توانند با راهنمائی مربیان و والدین خود به ورزش هایی چون اسکیت، سوارکاری، دوچرخه سواری و مانند اینها بپردازند.
تحقیقات نشان می‌دهند که فعالیت بدنی همانطور که از حمله قلبی پیشگیری می‌کند، می‌تواند به پیشگیری از سکته‌ی مغزی‌ای که در اثر نقص خون‌رسانی رخ می‌دهد نیز کمک کند. در یک مطالعه محققان دریافتند که بروز سکته‌ی مغزی، در افرادی که با شدت متوسط و بیشتر ورزش می‌کنند، در مقایسه با کسانی که کم ورزش می‌کنند یا ورزش نمی‌کنند کمتر از نصف است.
شواهد نشان می‌دهند که برای دستیابی به منافع ورزش در کاهش خطر سکته‌ی مغزی به ورزش سنگین نیازی نیست. پیاده روی، دوچرخه سواری، باغبانی، حرکات موزون و انجام کارهای مربوط به گل و گیاهان منزل نیز فعالیتهای مناسبی هستند.
مطالعات نشان می‌دهند که تداوم فعالیت با شدت متوسط برای پیشگیری از سکته‌ی مغزی، بسیار بیشتر از شدت فعالیت اهمیت دارد.
تکنیکهای ورزشی مختلفی نیز برای بازگرداندن نیروی حرکتی افراد پس از سکته‌ی مغزی وجود دارد. این فعالیتها باعث بهتر شدن حرکات عضلانی و افزایش جریان خون شده و تنش، انقباضات عضلانی و سفتی عضلات که در اثر سکته مغزی ایجاد شده‌اند را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد.
برخی از این ورزشها شامل:
* چی کونگ
* شیاتسو (نوعی ماساژ ژاپنی که با فشار روی نقاط خاصی صورت می‌گیرد)
* ماساژ
* یوگا
* تای چی و .... هستند.
شنا در آب گرم نیز یک ورزش بسیار مفید در بازگرداندن فعالیت حرکتی عضلات محسوب می‌شود و تا حد زیادی می‌تواند مانع تحلیل رفتن عضلات آسیب دیده شود.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
آیا ورزش باعث افزایش قد می شود؟
آیا بچه های ورزشکار بلند قدتر می شوند؟
بعضی مطالعات نشان می دهد که بچه های ورزشکار اندکی بلند قدتر از سایر بچه ها هستند. بر اساس این مطالعات ذهنیت اثر سودمند ورزش بر افزایش قد، حتی به میزان اندک، قوت گرفته است.
این موضوع را می توان این طور توضیح داد که ممکن است ساعات متمادی مصرف انرژی ، زمان خواب را افزایش دهد و در نتیجه زمینه ای مناسب برای تولید هورمون رشد به وجود آید. از سوی دیگر بچه های بلند قد گزینه های مطلوب تری برای ورزش نسبت به بچه های کوتاه تر هستند.
این موضوع اصلاً جای تعجب ندارد که قد امتیاز انکار ناپذیری در ضوابط بسیاری از ورزش هاست.مانند ورزش های بسکتبال یا والیبال . اما آنچه اهمیت دارد این است که به احتمال محققان این پژوهش ها به اشتباه علت و نتیجه را با هم فرض کرده باشند.
ورزش شدید در جریان رشد مفید است یا مضر؟
محققان، در رابطه با همین موضوع خطرات ورزش شدید بر روی جریان رشد را یادآور می شوند. گاهی والدین موضوعاتی مانند: فشار بر ماهیچه ها و کشیدگی استخوان ها که باعث افزایش چند سانتی متری قد می شود، بیان می کنند. اما این تفکری نادرست است زیرا ماهیچه ها خاصیت انعطاف پذیری قابل توجهی دارند، برعکس استخوان ها که به طور غیر ارادی رشد نمی کنند. استخوان ها طبق نیازشان و به میزان مطلوب رشد می کنند و بزرگ می شوند.
مسلماً، گاهی فشارهای بیش از حد جسمی اختلالات جسمی و هورمونی را به دنبال خواهد داشت؛ این اختلال ها نیز ممکن است موجب تأخیر یا توقف در جریان رشد شود.
استخوان هایی نه چندان بلندتر ولی محکم تر
با توجه به نکات گفته شده ، محدود کردن ورزش تنها بر جریان رشد دشوار است. اما ورزش نقش مهمی در ایجاد محکم شدن تود? استخوانی دارد. ورزش با افزایش فشاری کاملاً طبیعی بر استخوان بندی بدن ، کمک می کند که بدن کلسیم مورد نیازش تا ده سال آینده را تأمین کند. بنابراین، مطمئناً اگر ورزش همراه با افزایش قد نباشد ولی تراکم اسخوان ها را به ارمغان می آورد!
اسکواش (به انگلیسی: Squash، ریشه‌گرفته از واژگان squeeze together و crush) ورزشی راکتی است که به صورت تک‌نفره (2 بازیکن) و دونفره (4 بازیکن) در زمینی کاملا احاطه‌شده با دیوارهای معمولاً شیشه‌ای بازی می‌شود. شیشه‌ای بودن دیوارها تماشای بازی توسط تماشاگران را امکان‌پذیر می‌کند. در مسابقه‌های بین‌المللی دیوارهای بیشتری از جنس شیشه در نظر گرفته می‌شوند.
یکی از دشواری‌های اسکواش این است که برخلاف دیگر ورزش‌های راکتی، توپ در اغلب اوقات از پشت سر بازیکن می‌آید. اسکواش با توپ و راکت مخصوص بازی می‌شود. هدف اصلی این بازی، ضربه‌ای به توپ است که حریف نتواند به راحتی ضربه بعدی را به دیوار بزند و یا به دشواری واکنش نشان دهد.
بازیکنان اسکواش در زمینی که فقط ضلع پشتی آن شیشه‌ای است
مشخصات مدیر وبلاگ
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی
