ورزش ما به صورت امروزی، تشکیلات منظم و مرتبی نداشت، نه سازمان تربیت بدنی و تفریحات سالمی وجود داشت و نه فدراسیون و قهرمانی که عرض اندام کند. فقط بالای سر خرابه ای اول ناصریه (ناصرخسرو)، تابلوی بی مسمایی دیده می شد که رویش نوشته بود: دارالمعلمین ورزش.
دارالمعلمین ورزش به داوطلبین فقط دو چیز یاد می داد: شمشیربازی و حرکات سوئدی.
این دو ورزش هم، از آن جهت بود که میرمهدی خان ورزنده، چند صباحی در ترکیه بود و شمشیربازی را از "سلیم سری" استانبولی یاد گرفته بود. شاگردان اولین دوره این دارلمعلمین، مرحوم "صدری"، "مفید"، "صفوی" و یک عده از افسران دانشکده افسری بودند که پس از فارغ التحصیل شدن از تحصیل در واحدهای ارتشی به تعلیم ورزش پرداختند.
خود میرمهدی خان ورزنده که به اصطلاح رئیس ورزش بود، سروان بود و مرحوم صدری که بعدها، معاون او شد، دو ستاره داشت. تنها تشکیلات ورزش تهران یا بهتر بگوئیم (همین خرابه) دارالمعلمین بود که نفراتی تربیت می کرد و تحویل می داد.
در زمان صدرات آقای "علی اصغر حکمت"، انجمنی بنام "انجمن ملی تربیت بدنی"، تشکیل شد که اولین رئیسش "حسین سمیعی" با عضویت مرحوم "علاء"، مرحوم "ابتهاج (شهردار)" و مرحوم "حکیمی" بود. این عده و چندین نفر دیگر که از تبار قوم بودند، هفته ای یک روز جهت پیشرفت ورزش جلسه تشکیل می دادند و راجع به مسائل حاد روز صحبت می کردند و برای آینده نیز نقشه و برنامه می کشیدند.
آقای حکمت، اولین اداره تربیت بدنی را در وزات فرهنگ تأسیس کرد و اولین رئیس اداره تربیت بدنی را آقای "دکتر بیرجندی" قرار داد و مرحوم "دبیری" خزانه دار و آقای "شمس الدین شایسته" رئیس دفتر و مرحوم "صدری" مدیر فنی. این اداره، کار مربوط به ورزش مدارس را برعهده داشت و بر آن نظارت کامل می کرد.
قبل از تأسیس انجمن ملی تربیت بدنی، عده ایی از علاقمندان به ورزش و کسانی که عاشق و شیفته آن بودند، با پول شخصی خود، کار انجمن ملی تربیت بدنی را انجام می دادند و به نام "مجمع" جام می گذاشتند و مسابقاتی در زمینهای لنج، سلطانی، دولت و خیام، برگزار می کردند. معروفترین مجمعها، اجتماعیون "افخمی"، "شعاع" ، "کانون ورزشی ایران" و‌"بلالی" بود.
کانون ورزشی ایران که بعد از تمام مجامع بوجود آمد، تقریباً یک نوع روح تعاون و همکاری برای انجام دادن کارهای ورزشی در افرادش به چشم می خورد و این ابتکار بوسیله آقای "احمد ایزدپناه" صورت گرفت. افرادی که در کانون ورزشی ایران جمع شده بودند و تشکیل یک انجمن یا شورای ورزشی را داده، عبارت بودند از: آقایان سرلشگر حسین سیاسی، مرحوم شهید افخمی، آقای قهرمان، سیدعلی محسنی، مجید امیرابراهیمی، عباس مسعودی و کتابچی خان.
مجمع آقا شعاع نیز جامهایی جهت مسابقه بین تیم های فوتبال می گذاشت و حتی آقای شعاع روزنامه یی بنام "آئین ورزش" هفتگی منتشر می کرد که در آن زمان طرفداران زیاد و پروپاقرصی داشت.
مجمع خیام، بوسیله آقای ایزدپناه در سال 1311 تأسیس شد و مسابقاتی در دوچرخه سواری ترتیب می داد که خط سیر آن در مسابقات، تهران- کرج و بالعکس و همچنین تهران- دربند و بالعکس بود.
مجمع بلالی، در قسمت غرب، مسابقاتی ترتیب می داد و بوسیله آقای بلالی اداره می شد.
تیمهای فوتبالی که در آن زمان مجامع مختلف شرکت می کردند و اسم و رسم فراوان داشتند، عبارت بودند از:
تدین، طوفان، شعاع، خورشید، ایران، متفق، اسپرت ارامنه، سرباز و کوهستانی که بعداً به تهران مبدل گردید.

ادامه مطلب...

فواید استفاده از تردمیل:

ورزش برای همه سلامتی و تناسب اندام می آورد. اما این روزها به خاطر مشغله زیاد و کمبود وقت، افراد برای فعالیت بدنی فرصت ندارند. پیاده روی یکی از مفیدترین و ساده ترین ورزش ها به شمار می آید، ولی ممکن است برای اینکه صبح زود از خواب بیدار شوید و برای قدم زدن بیرون بروید کمی احساس تنبلی کنید. استفاده از تردمیل راه حل خوبی است که به شما این امکان را می دهد تا در خانه هم بتوانید ورزش کنید. به کمک تردمیل بدون طی هیچ مسافتی می توانید بدوید یا پیاده روی کنید.

تردمیل یک وسیله ورزشی است، حاوی تسمه ای که با چرخش خود باعث به حرکت درآوردن صفحه تردمیل می شود و شما می توانید بر روی آن راه بروید یا بدوید. تردمیل می تواند با موتور یا بدون موتور باشد. در نوع بدون موتور آن، نیروی وزن و پاهای شما باعث به حرکت درآوردن صفحه تردمیل می شود. این نوع تردمیل سبک و ارزان است و حجم زیادی را اشغال نمی کند. نوع موتوردار تردمیل، پیشرفته تر است و موتور آن باعث چرخش تسمه و حرکت صفحه تردمیل می شود و شما می توانید سرعت آن را تنظیم کنید تا با سرعت دلخواه خود پیاده روی کنید یا بدوید. همچنین در این نوع تردمیل شما می توانید صفحه تردمیل را شیبدار تنظیم کنید و مانند حالتی که در سربالایی می دوید، بر روی تردمیل بدوید. می توانید سرعت و مسافتی را که می خواهید پیاده روی کنید یا بدوید، تنظیم کنید و شیب دستگاه را نیز تغییر دهید. درموقع خریدن تردمیل به جنس دستگاه و صفحه آن، قدرت موتور آن، حداقل و حداکثر سرعت آن، شیبی که می تواند ایجاد کند، وزنی که می تواند تحمل کند، حداکثر ساعاتی که می تواند بدون وقفه کار کند، میزان سروصدای موتور و امکانات جانبی آن توجه کنید. تردمیل برای کسانی که همیشه کمبود وقت دارند  بسیار به درد بخور است و به شما کمک خواهد کرد چربیها را بسوزانید و وزن کم کنید. در آمریکا به خاطر شیوع چاقی، تردمیل به یکی از وسایل ضروری زندگی تبدیل شده است و دلیل آن شاید این باشد که این وسیله می تواند در زمان کوتاه منجر به کاهش وزن قابل توجهی شود.

ادامه مطلب...

بخش اول (ضرورت روانشناسی ورزشی)
آیا می دانید علت اینکه وزنه برداری در رده تیم ملی اعزامی به المپیک وقتی روی صحنه می رود فراموش می کند به دستان خود گچ مخصوص بزند چیست ؟
آیا می دانید علت اینکه تکواندو کاری در رده تیم ملی اعزامی به المپیک وقتی روی تشک مسابقه می رود فراموش می کند کلاه مخصوص خود را بر سر گذارد چیست ؟
آیا می دانید علت اینکه دوچرخه سواری در رده تیم ملی اعزامی به مسابقات آسیایی وقتی در ابتدا خط استارت قرار می گیرد چنان پاهایش می لرزد که نمی تواند روی پنجه رکاب دوچرخه نیرو وارد کند و از مسابقه باز می ماند چیست ؟
مسلماً پاسخ شما شامل توضیح مسائل فنی این رشته های ورزشی نیست و بر روی کلمه اضطراب متفق القول هستید .
اضطراب یکی از مهمترین مسئله هایی است که انسان با آن دست به گریبان است. بخصوص زمانی که پای رقابت در میان باشد. در اکثر کتابها و مقالات بیشتر به مسائل تخصصی رشته های ورزشی توجه شده است .
اما آیا می دانید طبق تحقیقات به عمل آمده بسیاری از عدم موفقیت های ورزشی ریشه در علل روانی دارد .
از آن رو تصمیم گرفتیم تا با طرح سلسله مقالات روانشناسی و آموزشی اضطراب، نقش کوچکی در موفقیت های آتی ورزشکاران شطرنج باز ایران عزیزمان داشته باشیم .
 

روانشناسی ورزشی
روانشناسی علم مطالعه رفتار انسان و روانشناسی ورزشی مطالعه رفتار ورزشی و کاربرد یافته های روانشناسی برای بهبود عملکرد و ارتقاء تندرستی است. از حوزه های مهم مورد مطالعه روانشناسی ورزشی که به ویژه در آمادگی قهرمانان کاربرد دارد، آمادگی روانی برای عملکرد است که ورزشکار را برای مسابقه آماده می سازد .

مرکز روانشناسی ورزشی
مرکز روانشناسی ورزشی آکادمی ملی المپیک و پاراالمپیک، فرصتی را برای ورزشکاران تیم های ملی فراهم می سازد تا در کنار تقویت عوامل جسمانی و فنی به تقویت آمادگی روانی در رشته ورزشی خود بپردازند و توانایی های خود را در همه ابعاد تکامل بخشند .
این مرکز برنامه هایی را برای کمک به ارتقاء عملکرد ورزشکاران تیم های ملی طراحی نموده است که در سال جاری به اجرا خواهد گذاشت. این برنامه ها شامل برگزاری دوره های آشنایی با روانشناسی ورزشی برای مدیران، مربیان و ورزشکاران تیم های مختلف، برگزاری جلسات مشاوره فردی و گروهی با ورزشکاران تیم های ملی و ارائه تمرینات و توصیه های روانشناختی برای بهبود آمادگی روانی و ارتقاء عملکرد ورزشی است .

آمادگی روانی چیست؟
همه ما با مراجعه به حافظه خود می توانیم. لحظاتی را در مسابقات ورزشی به خاطر آوریم که تیم یا ورزشکاری با وجود آمادگی کامل جسمانی و فنی، به دلیل شرایط نامناسب روانی از ارائه بهترین عملکرد خود ناتوان مانده است .
ضعف آمادگی روانی در ورزشکاری که آمادگی جسمانی مطلوب دارد، به مثابه اتومبیل آماده و پر سرعتی است که راننده ای ناشی و نا آماده در آن نشسته باشد .
هر قدر هم که جسم آماده و ورزیده باشد، اگر ذهنی که آن را هدایت می کند فاقد ورزیدگی و آمادگی باشد جسم به درستی هدایت نخواهد شد .
احتمالاً در 30 سال پیش، واژه آمادگی جسمانی برای مربیان و ورزشکاران قدری نامفهوم بوده است، اما امروزه در پاسخ به مفهوم آمادگی جسمانی، بی درنگ عوامل متشکله آمادگی جسمانی مانند : قدرت، استقامت و ... به ذهن خطور می کند. همانطور که آمادگی جسمانی مستلزم صرف زمان کافی برای تمرین و تقویت عوامل آن است، آمادگی روانی نیز از عواملی همچون مهارت در توجه، مهارت در کنترل اضطراب و استرس، حفظ انگیزش، حفظ و افزایش اعتماد به نفس و ... تشکیل می شود. رسیدن به آمادگی روانی نیز به مرور و با صرف زمان و امکان پذیر می شود و مستلزم اینست که مدیران و مربیان آگاه چنین فرصتی را برای ورزشکاران فراهم آورند .

ضرورت آمادگی روانی
بسکتبالیستی که در تمرین همه پرتاب های پنالتی را تبدیل به گل می کند، چه می شود که در مسابقه از به ثمر رساندن یک پنالتی ناتوان می ماند؟ آیا وضعیت او با تمرین جسمانی و مهارتی بیشتر، بهتر خواهد شد؟ بعید به نظر می رسد، زیرا او مهارت لازم را دارد و این را در تمرین نشان می دهد، ممکن است مشکل او ناتوانی در حفظ توجه و کنترل اضطراب ناشی از هیجان مسابقه باشد. این مسئله با هدایت وی به سمت تمرینات توجه و تمرکز و یا مهارت کنترل اضطراب قابل حل است و گرنه انجام تمرینات جسمانی بیشتر، مشکل او را حل نخواهد کرد .
امروزه، قهرمانان سطوح عالی و المپیک بخشی از زمان تمرینات خود را صرف تمرینات آمادگی روانی می کنند. در بسیاری از رشته های ورزشی، تا 10 نفر اول مسابقات جهانی، به لحاظ فنی و جسمانی در یک سطح اند و آنچه نفرات برتر را متمایز می سازد، آمادگی روانی آنهاست (تفاوتی که ایجاد تفاوت می کند) . در دنیای امروز رقابت دیگر فقط بر سر تکنیک برتر نیست، ورزشکاری پیروز است که از آمادگی روانی بالاتری برخوردار باشد .